25 lat Super Nintendo poprzez swoje najciekawsze gry

Słynne Super Nintendo, znane w Japonii jako Super Famicon, którego pełna nazwa brzmi Super Nintendo Entertainment System (SNES), dzisiaj świętuje swoje 25 urodziny. 16-bitowa konsola zaznaczyła przed i po w świecie gier wideo integrując bardziej zaawansowaną grafikę i dźwięki o większej pojemności. 25 lat później nadal zamieszkuje w pamięci wszystkich fanów gier wideo i tych którzy w latach 90 mogli się cieszyć tą konsolą.

Została wydana w Japonii, 21 listopada w 1990 a w kolejnym roku, 23 sierpnia pojawiła się w Stanach Zjednoczonych. W Europie jednak, na przybycie konsoli trzeba było czekać do 6 czerwca 1992 roku, i musiała konkurować z Mega Drive od Sega.

Super Nintendo towarzyszyła klasyczna gra Super Mario World, która była najlepiej sprzedającą się grą na tę platformę. Wraz z nią Street Fighter II, Donkey Kong Country i Super Mario Kart zostały sprzedane w wielu egzemplarzach. Ale nie wszystkie gry na Super Nintendo były wielkim hitami, a większość z nich jest nieznana dla dużej części publiczności. Dlatego też, z okazji 25-lecia konsoli, przygotowaliśmy listę najciekawszych i najdziwniejszych gier, które na długo zapadną Ci w pamięci.

Socks the Cat Rocks the Hill:

Ta gra opracowana przez Kaneko na Super Nintendo nigdy nie została upubliczniona, mimo, że została ona ogłoszona. Zaplanowana był również wersja na 16-bitową konsolę SEGA, ale również nie została upublicziona. Jej wydanie miało ukazać się w 1993 roku, zostało opóźnione o rok, aby ukończyć grę, ale ostatecznie gra nigdy nie ujrzała światła dziennego, przez nagłe zamknięcie oddziału Kaneko w Stanach Zjednoczonych. Najciekawszym elementem gry jest jej historia i satyra polityczna amerykańskiej panoramy wobec prezydenta tamtej epoki. Socks jest kotem prezydenta tamtych czasów, Billa Clintona i gra opierała się właśnie na nim. Jego misją jest poinformowanie Białego Domu o tym, że pocisk jądrowy został skradziony i aby to zrobić musi stawić czoła szpiegom, politykom i dziennikarzom. Ponadto na końcu każdego poziomu musi walczyć z bossami, którzy co ciekawe są bardzo podobni do byłych prezydentów jak Richard Nixon, Gerarld Ford, Jimmy Carter i George H. W. Bush. Na podstawie skoków, zadrapań i miauczenia, mały prezydencki kot musi uratować świat przed zagrożeniem nuklearnym i terrorystami. Rzadkość w prawdziwie amerykańskim stylu. Jest to jedna z najbardziej poszukiwanych i najciekawszych gier. W rzeczywistości, licencja tej gry była częścią fanklubu kota Clinton, non-profit, z siedzibą w Wirginii i znana była jako “Presidential Socks Partnership”. Aby móc korzystać z licencji Kaneko przekazał darowiznę na cele charytatywne. Ujmujący kot był tak popularny w Stanach Zjednoczonych w tamtym czasie, że stworzono koszulki, kubki, naklejki i skarpetki z jego podobizną.

Captain Novolin:

Ta gra wideo miała ogromny wpływ na klasyczne gry wideo o super bohaterach. Opracowana przez Sculptured Software i opublikowana przez Raya Systems na Super Nintendo, została udostępniona dla publiczności w 1992 roku. Jest grą edukacyjną i ma na celu zwiększenie świadomości na temat cukrzycy, stąd jej nazwa “Novolin”, która jest marką insuliny. Kapitan Novolin został wyznaczony do uratowania Ziemi i burmistrza diabetyka z miasta Pineville przed inwazją kosmitów przebranych za fast foody.  Novolin musi uniknąć jedzenia pączków i ciastek, poprzez spożywanie zdrowej żywności, aby utrzymać stabilny poziom glukozy we krwi, przyjmując dzienną dawkę insuliny i kontrolować swoją dietę. Ta gra stanowi część serii gier edukacyjnych Raya Systems: Bronkie the Bronchiasaurus, Packie and Marlon, Rex Ronan: Experimental Surgeon. W tej ostatniej chirurg Rex Ronan musi się skurczyć, aby wejść w ciało Jake i uratować go. Jake to biznesmen, pracujący w firmie wyrobu tytoniu, który zachorował, ponieważ palił od 15 roku życia. Chirurg musi również walczyć przeciwko robotom, którego firma wyrobu tytoniu wprowadziła w ciało Jake, aby zapobiec upadkowi firmy, jeżeli Jake przetrwa i poinformuje, że palenie jest szkodliwe. Najlepszy sposób, aby poinformować dzieci, że firmy, które produkują papierosy są złe, a palenie zabija.

E.V.O Search for Eden:

Gra wideo opracowana przez Almanic Corporation i opublikowana przez Enix na Super Nintendo, przedstawia podróż przez teorię ewolucji. Początkowo ukazała się z Gają, córką słońca oraz mistycznym usposobieniem Ziemi, która wyjaśnia podróż, którą musisz odbyć przez różne okresy czasu planety, podczas którego będziesz się zmieniać i ewoluować, do momentu w którym znajdziesz się w Ogrodzie Eden wraz z Gają. W zasadzie chodzi o podróż i przeżycie teorii ewolucji oraz oraz o historię Ziemii w tej niecodziennej grze wideo, która łączy Naukę, Historię, Mity, Religię i Science Fiction. Początkowo jesteś prehistoryczną rybą i możesz przekształcić się w gada, ssaka lub ptaka, w zależności od dokonywanych przez Ciebie wyborów. Musisz walczyć o Twoje jedzenie, przybierać na sile, ewoluować i zawsze poruszać się do przodu. Tylko najsilniejsi przetrwają. W skrócie, Darwin którego nigdy wcześniej nie widzieliście. Jednak, w tej niepokojącej wersji kreacji Ziemi pojawiają się tajemnicze kryształy, które wpływają na ewolucję i zmieniają jedzące je kreatury w potężne potwory dominujące nad pozostałymi. Po zakończeniu gry i po stawieniu czoła gigantycznemu organizmowi, który rósł na bazie kryształów, odkryjesz, że zostały one wysłane przez bardziej zaawansowaną cywilizacje na Marsie, aby pomóc planecie w szybszej ewolucji, ale po ich niepowodzeniu i błędzie postanowili opuścili Ziemię i przeczekać na dalszą ewolucję, aby integrować, gdy będą na to przygotowani.

Noah’s Ark 3D:

Kontynuując tematykę religijną, w 1994 roku producent Cristiana Wisdom Tree wydała tę grę wideo, której jak sama nazwa wskazuje, oparta jest na historii Arki Noego. Ta biblijna postać musi kontrolować zwierzęta ze swojej Arki, które mają już dosyć i chcą ją opuścić. Aby tego dokonać, Noe musi rzucać im różne owoce, aby zasnęły i nie atakowały go. Ponadto, na końcu każdego poziomu musi zmierzyć się z bossem, którym jest wściekłe zwierzę, pierwszym z nich jest Carl wielbłąd. Gra posiada dość złą grafiką i mało emocjonujący rozwój, ale ciekawym ciekawa jest jej historia. Na początek należy zauważyć, że mowa o jedynej grze na Super Nintendo bez licencji, która nie została oficjalnie uznana przez Nintendo. W owym czasie, Wisdom Tree była związana z Color Dreams i była to jedyna firma, która była w stanie legalnie ominąć chip blokady Super Nintendo. Dzięki temu mogła produkować wkłady tej gry, które wymagały oryginalnego Super Nintendo, aby można było się nią cieszyć. Trzeba było czekać do 2014 roku, aby gra posiadała oficjalny wkład dla konsoli. Ale jeszcze ciekawszy jest fakt, że gra wideo o tematyce religijnej był zainspirowana na brutalnej grze Wolfenstein 3D w pierwszej osobie, której celem było zabijanie nazistów. Co więcej pierwsza licencja, która została udzielona na rzecz producenta, została stworzona dla gry, która opierała się na filmie grozy Hellraiser dla Nintendo Entertainment System (NES). Jednak nie można było jej stworzyć ponieważ hardware tej konsoli był niezgodny z paletą kolorów gry. Wpływ miał również fakt, że ta tematyka nie była zgodna z ideałami religijnymi i krewnymi Wisdom Tree, dlatego też, postanowili poczekać na unieważnienie licencji, aby przenieść rozwój na Super Nintendo i przeprojektować grę na tematykę religijną. I tak narodziła się niewinna gra Noah’s Ark 3D.

Uniracers:

W grudniu 1994 roku szkocka firma DMA Design, obecnie znana jako Rockstar North i twórca słynnego Grand Theft Auto, wraz z Nintendo wydali na rynek tę grę o jednokołowych wyścigach w Stanach Zjednoczonych. W Europie gra ukazała się 27 kwietnia 1995 roku pod nazwą: Unirally. Ta gra posiadająca renderową grafikę, koncentrowała się na prędkości i została wydana w celu zademonstrowania, że Super Nintendo był w stanie posiadać gry podobne do Sonic z SEGA. Ponadto gra miała posiada wiele uwag krytycznych: miłośnicy gier wyścigowych, rajdów i wyścigów komentowali, że brakuje w niej adrenaliny i emocji, ponieważ tory wyścigowe były bardzo małe i nudne. Jednak, fani skateboardingu byli zachwyceni możliwością wykonywania piruetów i akrobacji na monocyklu, ponieważ gra położyła duży nacisk na ten aspekt. Z rzeczą z którą zgadzali się wszyscy, była oryginalność pomysłu; i w rzeczywistości, monocykl, który żyje własnym życiem i poświęca czas na wyścigi i skoki, to coś niespotykanego. Lub tak właśnie myśleliśmy, ponieważ znane studio animacji Pixar wkrótce po wydaniu gry, oskarżyło DMA Design o plagiat jego oryginalnego pomysłu i projektu swojej postaci Red z krótkometrażowego filmu z 1987 zatytułowanego Red´s Dream. Red to czerwony monocykl, podobny do tych, które pojawiły się w Uniracers, zamknięty w sklepie rowerowym, który marzy o przynależności do świata cyrku. Pomimo skarg jednego z deweloperów szkockiej firmy (a następnie twórcy, Grand Theft Auto) Mike Dailly, który skrytykował Pixar, za pomysł, uważania siebie szefem każdego monocyklu stworzonego na komputer, ostatecznie przegrali rozprawę w sądzie, a Nintendo miał zakaz tworzenia nowych wkładów (kartidży) do tej gry.

Bill Laimbeer’s Combat Basketball:

Ta gra posiada kilka ciekawostek. Pierwszą z nich jest to, że była to pierwsza gra koszykówki wydana na Super Nintendo. Firmą odpowiedzialną za wydanie w 1991 roku była Hudson Soft. Bill Laimbeer grał w tych latach w NBA dla Detroit Pistons, i w tym czasie drużyna była sławna za swoją agresywną i fizyczną grę. I wyraźnie gra inspirowana była na tym aspekcie. Jest to gra w koszykówkę, która rozgrywa się w 2030 roku, w której nie istnieją zasady a wszystkie chwyty są dozwolone. Główny bohater Bill Laimbeer, stał się nowym prezesem NBA. Lata temu wyrzucony z ligi, za bardzo agresywną grę. Teraz powrócił i postanowił się zemścić wyrzucając wszystkich sędziów i tworząc ten rodzaj siatkówki w którym nie istnieje nieczysta gra, można używać broni i wszystko jest dozwolone, aby wygrać. Zlecił istniejącym firmom klonującym, które istniały w 2030 roku, aby stworzyły niezwyciężoną armię graczy. W ten sposób koszykówka stała się ekstremalnym i brutalnym sportem, w którym gracze mieli ze sobą zbroję, rzucają bomby na boisku, uzbrojeni są w piły, i nie biorą udziału w grze w celu zdobycia punktów, lecz broni. Jest to gra widziana z góry, w której można wybrać dwie opcję gry: zagrać mecz przeciwko komputerowi lub innemu graczowi, lub też opcję ligi. W tej ostatniej, możesz stworzyć swoją własną drużynę i nadać jej nazwę i kolor dla każdego gracza. W każdym sezonie rozgrywanych jest 14 meczów i rozpoczynasz w trzeciej lidze, Twoim celem jest dotarcie do Super Ligi. Z bardzo ubogą grafiką, a także muzyką i efektami dźwiękowymi, gra otrzymała bardzo złe opinię. Jednak znalazła się w rankingu najrzadszych gier wideo opartych na znanych osobistościach w historii magazynu Game Informer, w którym opisują Bill Laimbeer jako Adolfra Hitlera koszykówki.

Shaq fu:

Kontynuując z koszykówką, w latach 90 gracz Shaquille O’Neal był jednym z najlepszych w NBA, a wszystko czego dotknął zmieniało się w złoto. Poza grą walki z jego nazwiskiem, w której to był protagonistą. 28 października 1994 roku gra została opublikowana przez Electronic Arts i opracowana przez Delphine Software International, zarówno na Super Nintendo jak i na Sega Mega Drive/Genesis. Najciekawszym faktem na temat gry, jest to, że przeszła do historii jako jedna z najgorszych gier wideo. W niewyjaśniony sposób, w 1995 roku została dostosowana do platform Game Gear, Game Boy i Amiga. Historia rozpoczyna się z Shaquille O’Neal wędrującym po ulicach Tokio przed rozegraniem charytatywnego meczu. Nagle postanawia wejść do centrum Kung Fu, gdzie oczekuje na niego pewien starzec, mistrz Sztuk Walki. Mężczyzna jest przekonany, że Shaq jest wojownikiem wybranym w celu uratowana chłopca o imieniu Nezy z rąk złej mumii i prowadzi go do wejścia do innego wymiaru, w którym będzie musiał stawić czoła potworom z innego świata. Bez wątpienia, zobaczyć słynnego koszykarza, który staje się karateką, nie pozostawia nikogo obojętnym. Opinie ekspertów i graczy sprawiły, że gra znalazła się na liście najgorszych gier wideo. Shaq Fu posiada stronę internetową o eliminowaniu wszelkich śladów gry, akcja o nazwie „Wyzwolenie” i zdecydowanie sprzeciwia się sequelowi, gry, który opisuję ich działanie jako „akt agresji”. Chociaż nie wygląda na to, że opinie tych zdegustowanych użytkowników utknęły w martwym punkcie, ponieważ w 2014 Big Deez Productions ogłosił, że dzięki zbiórce pieniędzy z crowdfunding utworzył sequel; Shaq Fu: a Legend Reborn. Na szczęście, twórcy sequelu byli świadomi wielkiej katastrofy, która sprawiła, że gra zyskała tytuł „obrzydliwej” i zapewniają, że w obu grach tylko dwie rzeczy są takie same: imię i główny bohater.

Michael Jordan: Chaos in the Windy City:

Wygląda na to, że Electronic Arts posiada talent wybierania najlepszego koszykarza wszech czasów i stworzenia gry wideo z jego obrazem który skończy się katastrofą. Osoby niezadowolone z Shaquille O’Neal, który praktykował Kung Fu, postanowiły, że Michael Jordan będzie rzucał piłką, aby zabić potwory. Zaledwie miesiąc po Shaq Fu, 21 listopada 1994 roku, Ocean opublikował grę na Super Nintendo w Stanach Zjednoczonych. W Europie gra pojawiła się 11 marca w 1995 roku. Amerykański magazyn gier wiedo GamePro wydał pozytywną opinię chwaląc jego zróżnicowaną grywalność oraz złożone i zróżnicowane poziomy, choć krytykuje nadmierne lokowanie produktu z Gatorade, który działa jako uzupełnienie energii postaci między innymi w grze. Magazyn Nintendo Power natomiast, przyznał grze pierwsze miejsce w swojej dziesiątce najgorszych gier wideo za ich dziwaczny pomysł. Akcja rozgrywa się w Chicago (pamiętajmy, że Michael Joran był gwiazdą Chicago Bulls w tamtym czasie) gdzie główna postać ma rozegrać charytatywny mecz, ale wkrótce zdaje sobie sprawę, że jego drużyna zniknęła. Zostali porwani przez szalonego naukowca Maximus Cranium, który organizuje spotkani z gwiazdą NBA w egipskiej sali w muzeum. Michael Jordan odnajduje podziemne więzienie za sekretnymi drzwiami przez które przechodzi w poszukiwaniu swojej drużyny. Jordan posiada różne rodzaje piłek do koszykówki) boomerang, lodową piłkę, ognistą, żelazną…), aby pokonać swoich wrogów, wśród których znajdują się latające oczy, zombie, nietoperze, a nawet paparazzi. Jest to klasyczna gra platformowa, choć trudniejsza, która posiada skomplikowane sterowanie. Gra posiada powerups oraz różne rodzaje broni.

Home Improvement: Power Tool Pursuit:

Ta gra wideo opera się na amerykańskim serialu o nazwie “Home Improvement” z Tim Allen jako protagonistą, znanym w Hiszpanii jako “Pan Złota Rączka”. Opracowany przez Imagineering, Inc i opublikowany przez Absolute Entertainment, ujrzał światło dzienne w listopadzie w 1994 roku. Gra została opisana jako słaba adaptacja serialu telewizyjnego. Mimo, że historia mówi o męskości, co sprawia, że mężczyzna jest mężczyzną, mnóstwo testosteronu, rzecz która zawsze była obecna w serialu. Postać Tim ogłasza podczas jednego ze swoich programów o majsterkowaniu, że firma Binford produkująca narzędzia wyda linię nowych produktów z jego nazwiskiem. W momencie w którym ich szukał, aby je zaprezentować w studiu, narzędzia zniknęły a na ich miejscu znaleziono wiadomość o rozpoczęciu przygody w ich poszukiwaniu. I tak właśnie robi Tim; zaczyna przeszukiwać każde studio w poszukiwaniu zaginionych narzędzi. Pierwszy poziom ma miejsce w studio, w którym nagrywany jest film o dinozaurach, przez co Tim musi zmierzyć się z tymi prehistorycznymi bestiami, których broń stanowią nic innego jak narzędzia. Za pomocą wiertła, piły łańcuchowej, stawia czoła swoim wrogom. Jest to gra platformowa podzielona na 4 światy, wśród których znajduje się starożytny Egipt z piramidami i coś co wygląda jak futurystyczny świat pełny robotów. Na końcu każdego poziomu musi zmierzyć się z bossem, aby odzyskać skradzione narzędzia. Gdy kończy grę, odkrywamy, że złodziejami, którzy ukradli narzędzia byli synowie Tim-a, którzy chcieli poddać próbie męskości swojego ojca. Ponieważ co jest bardziej męski niż złota rączka ze swoim pasem narzędzi zabijający potwory wiertarką? Ponadto, zabawne jest to, że gra nie posiadała instrukcji obsługi dla elementów sterujących. Zamiast tego pojawiały się okna z wyrażeniami: „prawdziwi mężczyźni nie potrzebują instrukcji”.

Artykuł napisany przez Paula Gil Alonso.